ที่เชียงคาน ที่พักส่วนใหญ่จะเป็นเรือนไม้เก่าๆที่ถูกปรับปรุงให้เป็นห้องพัก แต่ละที่ก็จะมีรายละเอียดแตกต่างกันออกไป แต่ที่มีเหมือนกันก็คือเจ้าของห้องพักทุกที่ล้วนมีอัธยาศัยที่ดี เป็นมิตรกับนักท่องเที่ยวและให้บริการอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย ขนาดผมพักอยู่ที่เชียงคานเกสต์เฮาส์ (300 บาท มีเปลญวนให้นอนเล่นที่ระเบียง) พี่เจ้าของห้องพักยังบอกผมว่าไปทานข้าวที่บ้านป้าศรีพรรณสิ อร่อยทุกอย่าง บรรยากาศดี ผมไปลองทานดูก็อร่อยจริงด้วย
ถ้าถามผม ผมชอบเชียงคานเกสต์เฮาส์ตรงที่มีน้องหมาน้องแมวเยอะแยะให้เล่นด้วย แถมทำหน้าที่ต้อนรับขับสู้อย่างขมักเขม้น วิ่งมาต้อนรับตอนเราไปเที่ยวกลับมา ตอนเช้าก็คอยยกขาสะกิดเราให้เราแบ่งปาท่องโก๋ให้ โดยเฉพาะตอนสะกิดเราจะหันหน้าไปทางอื่นเนียนๆ น่ารักครับ
ผมรู้สึกดีใจที่เชียงคานยังไม่มีโรงแรม รีสอร์ทหรูๆเหมือนที่ภูเรือหรือที่อื่นๆและชื่นชมคนที่เกี่ยวข้องทุกคน(รวมพวกเรานักท่องเที่ยว)ที่ทำให้เชียงคานบริสุทธิ์อย่างที่เคยเป็นมา
จริงๆ มุมสงบๆ แบบนี้ก็มีมากมายในเมืองไทย อันที่จริงใกล้ๆกรุงเทพฯก็มีเยอะแยะ แสดงว่าเชียงคานต้องมีอะไรบางอย่าง ที่ทำให้คนไปมาแล้วก็อยากไปอีก เคยมีคนพูดเกี่ยวกับเชียงคานว่า
“…โถ่…เมืองเล็กๆในไทยยังมีให้คุณค้นหาอีกมากมายเพียงแค่อย่าไปกันตามกระแส บ้านนอกบ้านนาตามภาคเหนือ อีสาน กลาง ใต้ยังอาจจะมีความบริสุทธิ์มากกว่าหลวงพระบางมรดกโลกเสียอีก …”
ผมคนบ้านนอกอีสานตั้งแต่เกิดครับ เคยผ่านชีวิตชนบทอีสานมาแล้วทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นใช้ไฟไต้ ไฟตะเกียงน้ำมันก๊าด ชาวบ้านช่วยกันลงแขกดำนาเกี่ยวข้าว ช่วยกันตีนวดข้าวและขนข้าวจากทุ่งนามาใส่ยุ้งฉางด้วยขบวนวัวเทียมเกวียน และมายืนยันว่าปัจจุบันบ้านนอกอีสานไม่บริสุทธิ์อย่างคนที่กล่าวข้างบนเข้าใจนะครับทุกอย่างถูกดูดกลืนไปแล้วด้วยกระแสนิยมวัตถุ บ้านหลังข้างๆที่เคยแลกน้ำพริกแลกแกงกันกิน ทุกวันนี้อย่าว่าแต่สอบถามสารทุกข์สุกดิบเลย แม้แต่จะมองหน้าทุกทายกันยังไม่มีครับ
เพียงแต่คนเราพยายามเสาะหาสถานที่หรือสิ่งที่ให้ความสุขทางใจดังกล่าว ผมไปชียงตุงหรือเชียงคาน เพราะต้องการรำลึกอดีตในตอนเด็กเพราะปัจจุบันที่หมู่บ้านผมที่บ้านนอกไม่มีแบบนั้นให้เห็นแล้ว ถึงแม้ที่เหล่านั้นจะบริสุทธิ์จริงหรือเกิดจากการเสแสร้งก็ตาม ถ้าเราไปแล้วมีความสุขกับใจของเรา มันก็คุ้มค่ามิใช่เหรอ
แต่ความน่ารักของคนเชียงคานที่เห็น เป็นความบริสุทธิ์ที่แท้จริงไม่ใช่การเสแสร้ง หากจะมีอะไรซักอย่างมำทำให้เชียงคานเปลี่ยนไปจากที่เป็นอยู่ผมว่าคงเป็นพวกเรานักท่องเที่ยวนี่แหละ
