คือเสียมที่ถูกใช้งานมาช้านานจนมันสึกกร่อนแต่ก็ยังใช้งานได้ดีอยู่ มีเด็กๆที่คิดสั้นๆเอาไปแลกไข่ขี้เกี้ยมเพื่อเห็นแก่สีสันและเอามากินหวานๆแค่ชั่ววูบ ความจริงมันคือสิ่งที่พ่อแม่ตายายเอาไปก่นแย้ ไปขัวหอย สับหน่อไม้ ไปก่นอิโป่ม ก่นอิปูเลี้ยงพวกเขาจนโต
วันนี้พรุ่งนี้หรืออีกกี่วันเด็กๆก็ไม่รู้สึก เพราะพ่อแม่ก็ต้องไปหาหยิบยืมเพื่อนบ้าน เพื่อเอามาเลี้ยงปากท้องเด็กๆพวกนี้ การถูกปรนเปรอเอาใจทำให้เด็กๆไม่รู้ว่าความจริงพ่อแม่ของเขาต้องลำบากขนาดไหน
เสียม เขียนเป็นภาษาอังกฤษได้ว่า SIAM
เสียมเหี่ยน = POOR SIAM
**
ภาพจากเฟสบุ้คคุณ “เสียมเหี่ยน” http://fb.me/pbuasee