ไปขับรถบนฟ้า…น่าน

นักท่องเที่ยวต่างยืนรอแสงแรก

เคยอ่านกระทู้ที่เพื่อนสมาชิกในพันทิปถามว่า “ถ้าไม่ไปเชียงคาน แล้วไปไหน”
มีคนมาให้คำตอบที่น่าสนใจมากมาย ผมเองก็เข้ามาบอกว่ามีอยู่จังหวัดนึงที่ผมอยากไป

นั่นคือ จังหวัดน่าน

ด้วยเหตุผลสั้นๆ “อยากไปเที่ยวจังหวัดที่ไม่(ค่อย)มีรีวิวในเว็บบอร์ดท่องเที่ยว”
ผมตัดสินใจขับรถเส้นทาง กทม.-เชียงราย-แม่สาย-เชียงแสน(สามเหลี่ยมทองคำ)-ภูชีฟ้า-น่าน-กทม.
ระยะทาง 2,500 กิโลเมตร ในเวลา 5 วัน รวมบิลค่าน้ำมันเป็นเงิน 4,640.20 บาท
และเป็นจังหวัดน่านนี้เองที่ทำให้ความรู้สึกขับรถเที่ยวของผมมีชีวิตชีวา
มีความสุขตื่นตาตื่นใจ เหมือนขับรถเที่ยวบนท้องฟ้า

ออกจาก กทม.ครับ ไปเรื่อยๆตามเส้นทางหมายเลข 1 เพิ่งรู้ว่าช่วงกำแพงเพชร-ตากมีซ่อมแซมถนน วิ่งลำบากพอสมควร (แต่ขากลับทางพิษณุโลก ก็มีทำถนนเช่นกันที่อุตรดิตถ์ สรุปว่าพอๆกันครับ)
ออกจาก กทม.ครับ ไปเรื่อยๆตามเส้นทางหมายเลข 1
เพิ่งรู้ว่าช่วงกำแพงเพชร-ตากมีซ่อมแซมถนน วิ่งลำบากพอสมควร
(แต่ขากลับทางพิษณุโลก ก็มีทำถนนเช่นกันที่อุตรดิตถ์ สรุปว่าพอๆกันครับ)
เจอนักท่องเที่ยวที่ขับรถมาจาก กทม.เหมือนกัน
เจอนักท่องเที่ยวที่ขับรถมาจาก กทม.เหมือนกัน
ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย เขาบอกว่าช่วงลำปางพะเยาขับรถยาก
ก็คุยกันเรื่อยเปื่อย เขาบอกว่าช่วงลำปางพะเยาขับรถยาก
แต่ผมคิดในใจ "เป็นถนนที่ขับสนุกมากต่างหาก" แต่ก็เออออห่อหมกแสดงความเห็นด้วยตามประสาคู่สนทนาที่ดี
แต่ผมคิดในใจ “เป็นถนนที่ขับสนุกมากต่างหาก”
แต่ก็เออออห่อหมกแสดงความเห็นด้วยตามประสาคู่สนทนาที่ดี
จริงๆแล้ววัตถุประสงค์หลักคือไปเป็นสักขีพยานในงานมงคลสมรสของเพื่อนที่นี่ เพียงแต่เหตุผลทางด้านท่องเที่ยวมันเสริมแรงมาก เลยเลือกวิธีเดินทางด้วยการขับรถยนต์ ไปถึงเชียงรายตอนหัวค่ำ และค้นข้อมูลที่พักกันสดๆจากมือถือ อากู๋ ดีดชื่อที่พักออกมาเป็นที่นี่
จริงๆแล้ววัตถุประสงค์หลักคือไปเป็นสักขีพยานในงานมงคลสมรสของเพื่อนที่นี่
เพียงแต่เหตุผลทางด้านท่องเที่ยวมันเสริมแรงมาก เลยเลือกวิธีเดินทางด้วยการขับรถยนต์
ไปถึงเชียงรายตอนหัวค่ำ และค้นข้อมูลที่พักกันสดๆจากมือถือ
อากู๋ ดีดชื่อที่พักออกมาเป็นที่นี่
เป็นที่พักที่ใช้ได้พอสมควรครับกับราคา 450 บาท สวย สะอาด แอร์ เครื่องทำน้ำอุ่น และ Free Wi-Fi แถมเดินทางสะดวกพอสมควรถึงแม้จะไม่มีรถยนต์ (โดยการนั่งสองแถวมาทาง ม.ราชภัฏฯแล้วลงที่ตลาดบ้านดู่)
เป็นที่พักที่ใช้ได้พอสมควรครับกับราคา 450 บาท สวย สะอาด แอร์ เครื่องทำน้ำอุ่น และ Free Wi-Fi แถมเดินทางสะดวกพอสมควรถึงแม้จะไม่มีรถยนต์
(โดยการนั่งสองแถวมาทาง ม.ราชภัฏฯแล้วลงที่ตลาดบ้านดู่)
ด้วยความที่ขับรถมาไกลเลยล้าพอสมควร จนตื่นซะเกือบเที่ยง พอโทรนัดแนะเพื่อเจอกับเพื่อนในตอนเย็นเสร็จแล้ว เลยวางเข็มทิศไปที่เชียงแสนและสามเหลี่ยมทองคำ อีก 1 ชั่วโมงถัดมาก็พบว่าตัวเองอยู่บนวัดพระธาตุผาเงา อำเภอเชียงแสน
ด้วยความที่ขับรถมาไกลเลยล้าพอสมควร จนตื่นซะเกือบเที่ยง พอโทรนัดแนะเพื่อเจอกับเพื่อนในตอนเย็นเสร็จแล้ว เลยวางเข็มทิศไปที่เชียงแสนและสามเหลี่ยมทองคำ
อีก 1 ชั่วโมงถัดมาก็พบว่าตัวเองอยู่บนวัดพระธาตุผาเงา อำเภอเชียงแสน
จากบริเวณพระอุโบสถวัด มองลงไปที่แม่น้ำโขงจะเห็นประเทศเพื่อนบ้านอยู่ตรงหน้า
จากบริเวณพระอุโบสถวัด มองลงไปที่แม่น้ำโขงจะเห็นประเทศเพื่อนบ้านอยู่ตรงหน้า
อำเภอเชียงแสน เป็นอำเภอที่ผมชอบมาก เพราะเวลาเข้าไปจะเหมือนกับมีเวลา 2 เวลาอยู่ในช่วงเดียวกัน มีเมือง 2 เมืองอยู่ในสถานที่เดียวกัน มีเมืองใหม่ครอบอยู่บนเมืองเก่า เป็นความรู้สึกเดียวกับเมื่อไป จ.พระนครศรีอยุธยา พระประธานภายในพระอุโบสถครับ
อำเภอเชียงแสน เป็นอำเภอที่ผมชอบมาก
เพราะเวลาเข้าไปจะเหมือนกับมีเวลา 2 เวลาอยู่ในช่วงเดียวกัน
มีเมือง 2 เมืองอยู่ในสถานที่เดียวกัน มีเมืองใหม่ครอบอยู่บนเมืองเก่า
เป็นความรู้สึกเดียวกับเมื่อไป จ.พระนครศรีอยุธยา
พระประธานภายในพระอุโบสถครับ
ใกล้เข้าไปอีกหน่อย
ใกล้เข้าไปอีกหน่อย

 

ภายในผนังพระอุโบสถ ถูกติดตั้งด้วยไม้แกะสลักไว้อย่างวิจิตร
ภายในผนังพระอุโบสถ ถูกติดตั้งด้วยไม้แกะสลักไว้อย่างวิจิตร

 

วัดพระธาตุผาเงา อยู่บนภูเขาระหว่างเส้นทางเชียงแสน - เชียงของครับ ห่างจากตัวอำเภเชียงแสนประมาณ 4 กิโลเมตร การขึ้นชมสามารถทำได้ทั้งด้วยการเดินเท้าและการขับรถยนต์ ผมเลือกวิธีขับรถยนต์ แหะๆ บนชั้นสูงสุดจะเป็นที่ประดิษย์ฐานของพระเจดีย์
วัดพระธาตุผาเงา อยู่บนภูเขาระหว่างเส้นทางเชียงแสน – เชียงของครับ
ห่างจากตัวอำเภเชียงแสนประมาณ 4 กิโลเมตร
การขึ้นชมสามารถทำได้ทั้งด้วยการเดินเท้าและการขับรถยนต์
ผมเลือกวิธีขับรถยนต์ แหะๆ
บนชั้นสูงสุดจะเป็นที่ประดิษย์ฐานของพระเจดีย์

 

มีอีกวัดครับชื่อวัดพระธาตุจอมกิตติ แต่เสียดายเวลาไม่พอ(เพราะตื่นสาย) เลยต้องมุ่งหน้าไปที่สามเหลี่ยมทองคำเลย
มีอีกวัดครับชื่อวัดพระธาตุจอมกิตติ แต่เสียดายเวลาไม่พอ(เพราะตื่นสาย)
เลยต้องมุ่งหน้าไปที่สามเหลี่ยมทองคำเลย

 

ภารกิจที่นี่ไม่มีอะไรครับ ชมสถานที่ ถ่ายภาพ ซื้อของที่ระลึก ได้เสื้อยืดมา 3-4 ตัว
ภารกิจที่นี่ไม่มีอะไรครับ ชมสถานที่ ถ่ายภาพ ซื้อของที่ระลึก
ได้เสื้อยืดมา 3-4 ตัว
ของที่ระลึกที่วางขาย
ของที่ระลึกที่วางขาย
บริจาคทำบุญไปเรื่อยๆครับตั้งแต่วัดพระธาตุผาเงา จนถึงที่นี่
บริจาคทำบุญไปเรื่อยๆครับตั้งแต่วัดพระธาตุผาเงา จนถึงที่นี่
เรือท่องเที่ยวสัญชาติไทย
เรือท่องเที่ยวสัญชาติไทย
ถ้าติดตามข่าวทีวี คงได้ข่าวว่าน้ำโขงลดลงมากแล้ว หลักฐานครับ
ถ้าติดตามข่าวทีวี คงได้ข่าวว่าน้ำโขงลดลงมากแล้ว
หลักฐานครับ
ตอนเย็นเจอกับเพื่อนเพื่อปฏิบัติภารกิจทางน้ำกันจนดึกก็แยกย้าย เที่ยงอีกวันไปปฏิบัติภารกิจลับที่แม่สาย จนถึงเกือบค่ำ - เลยออกเดินทางไป จ.พะเยาเพื่อหาที่พัก - พอถึงพะเยา เลยมีความคิดใหม่ว่าไป จ.น่านเลยดีกว่า - พอออกจากพะเยาได้สักพัก เห็นป้ายชี้ทางภูชี้ฟ้า - เลยคิดว่าไหนๆได้มาแล้ว แวะภูชี้ฟ้าหน่อยละกัน(ขณะเวลา 4 ทุ่ม) ข้อดี(ยังอุตส่าห์คิด?)ของการเดินทางแบบไม่วางแผน
ตอนเย็นเจอกับเพื่อนเพื่อปฏิบัติภารกิจทางน้ำกันจนดึกก็แยกย้าย
เที่ยงอีกวันไปปฏิบัติภารกิจลับที่แม่สาย จนถึงเกือบค่ำ
– เลยออกเดินทางไป จ.พะเยาเพื่อหาที่พัก
– พอถึงพะเยา เลยมีความคิดใหม่ว่าไป จ.น่านเลยดีกว่า
– พอออกจากพะเยาได้สักพัก เห็นป้ายชี้ทางภูชี้ฟ้า
– เลยคิดว่าไหนๆได้มาแล้ว แวะภูชี้ฟ้าหน่อยละกัน(ขณะเวลา 4 ทุ่ม)
ข้อดี(ยังอุตส่าห์คิด?)ของการเดินทางแบบไม่วางแผน
เตรียมบ่ายหน้าไปูชี้ฟ้า ผ่านอุทยานแห่งชาติภูซาง โดยทางไปจะอยู่บนเขาสลับที่ราบ และเป็นถนนที่แคบ บางทีจะมีคอทาง ไหล่ทางชำรุด ก็เลยค่อยขับไป ตลอดทางมีรถสวนมา 2 คัน สิบล้อคันนึงกับมอ'ไซค์อีกคัน ที่เห็นสว่างๆข้างบนนั่นคือแรมจันทร์ครับ
เตรียมบ่ายหน้าไปูชี้ฟ้า ผ่านอุทยานแห่งชาติภูซาง
โดยทางไปจะอยู่บนเขาสลับที่ราบ และเป็นถนนที่แคบ
บางทีจะมีคอทาง ไหล่ทางชำรุด ก็เลยค่อยขับไป
ตลอดทางมีรถสวนมา 2 คัน สิบล้อคันนึงกับมอ’ไซค์อีกคัน
ที่เห็นสว่างๆข้างบนนั่นคือแรมจันทร์ครับ
ไปถึงตีนภูตอนเที่ยงคืน เงียบเชียบสนิท (ยกเว้นเสียงหมาเห่าตอนเปิดประตูก้าวลงมา) ทำไงหละทีนี้ เลยแง้มกระจกงีบเอาแรงซะในรถนี่แหละ อากาศหนาวมาก โชคดีหน่อยที่หอบหมอนกับผ้าห่มนวมไปด้วย หลับสลับตื่นอยู่ 2-3 ครั้ง ก็ถึงเวลาตีห้า เริ่มมีรถตู้พานักท่องเที่ยวอื่นๆมาจอด
ไปถึงตีนภูตอนเที่ยงคืน เงียบเชียบสนิท (ยกเว้นเสียงหมาเห่าตอนเปิดประตูก้าวลงมา)
ทำไงหละทีนี้ เลยแง้มกระจกงีบเอาแรงซะในรถนี่แหละ
อากาศหนาวมาก โชคดีหน่อยที่หอบหมอนกับผ้าห่มนวมไปด้วย
หลับสลับตื่นอยู่ 2-3 ครั้ง ก็ถึงเวลาตีห้า เริ่มมีรถตู้พานักท่องเที่ยวอื่นๆมาจอด
เพราะไม่เคยมาและไม่รู้ทาง เลยนั่งรถรับจ้างขึ้นไปเสียค่าบริการ 20 บาท แล้วก็เริ่มเดินขึ้นไปบนยอดภู ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงก็ถึงยอดภู และมีนักท่องเที่ยวอื่นมารออยู่ก่อนแล้ว
เพราะไม่เคยมาและไม่รู้ทาง เลยนั่งรถรับจ้างขึ้นไปเสียค่าบริการ 20 บาท
แล้วก็เริ่มเดินขึ้นไปบนยอดภู
ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงก็ถึงยอดภู และมีนักท่องเที่ยวอื่นมารออยู่ก่อนแล้ว
ท้องฟ้ายังมืดอยู่ มีเพียงแสงจันทร์แรมและดาวบนท้องฟ้า ที่เห็นดวงไฟลูกใหญ่เป็นเม็ดสิวหัวช้างบนท้องฟ้านั่นคือเด็กคุณภาคย์(ดาวพระศุกร์)นะครับ
ท้องฟ้ายังมืดอยู่ มีเพียงแสงจันทร์แรมและดาวบนท้องฟ้า
ที่เห็นดวงไฟลูกใหญ่เป็นเม็ดสิวหัวช้างบนท้องฟ้านั่นคือเด็กคุณภาคย์(ดาวพระศุกร์)นะครับ
พอนั่งกอดตัวเองได้ 1 อุ่น ขอบฟ้าก็เริ่มโชยแสง
พอนั่งกอดตัวเองได้ 1 อุ่น ขอบฟ้าก็เริ่มโชยแสง
นักท่องเที่ยวต่างยืนรอแสงแรก
นักท่องเที่ยวต่างยืนรอแสงแรก
นักท่องเที่ยวต่างยืนรอแสงแรก
นักท่องเที่ยวต่างยืนรอแสงแรก
ทะเลหมอกด้านล่าง
ทะเลหมอกด้านล่าง
พระอาทิตย์แง้มม่านเมฆ แสดงใบหน้าต่อท่านผู้ชมจนได้
พระอาทิตย์แง้มม่านเมฆ แสดงใบหน้าต่อท่านผู้ชมจนได้
พระอาทิตย์แง้มม่านเมฆ แสดงใบหน้าต่อท่านผู้ชมจนได้
พระอาทิตย์แง้มม่านเมฆ แสดงใบหน้าต่อท่านผู้ชมจนได้
พอกดถ่ายรูปจนหนำใจ ก็เลยเดินลงมาอีกระดับเพื่อให้มองเห็นภูชี้ฟ้าในอีกมุม ที่ตรงนี้ทำให้ได้ยินในสิ่งที่ไม่อยากที่จะได้ยินซักเท่าไหร่ นักท่องเที่ยวที่ไม่ใช่วัยรุ่นแต่พูดคุยหยอกล้อกันด้วยความคะนองปาก "เราเห็นพยาบาลตกภูชี้ฟ้าแล้ว เดี๋ยวได้ดูข่าวครูตกภูบ้าง" แล้วก็มีเสียงหัวเราะกันสนุกสนาน ครูเหรอ? ครูเนี่ยนะ เป็นครูได้ไงฟระเนี่ย (อันนี้ผมคิดในใจ) แว่บนั้น ทำให้ผมนึกถึงบทความของพระไพศาล วิสาโลขึ้นมาทันที "คนเราสามารถเอาเรื่องภัยพิบัติ โศกนาฏกรรมต่างๆ ไม่ว่าจะแผ่นดินไหว ตึกถล่ม สึนามิ เราสามารถเอามาเล่าข่าวหรือพูดคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนานได้ทั้งวัน แต่เราจะหงุดหงิด หดหู่ อารมณ์เสียทั้งวันถ้าตื่นขึ้นมาพบว่ารถตัวเองมีรอยข่วนแค่เล็บแมว" ผมให้อภัยคน(ครู)เหล่านั้น แล้วก็เดินลงมาถ่ายภาพชื่นชมธรรมชาติต่อไป
พอกดถ่ายรูปจนหนำใจ ก็เลยเดินลงมาอีกระดับเพื่อให้มองเห็นภูชี้ฟ้าในอีกมุม
ที่ตรงนี้ทำให้ได้ยินในสิ่งที่ไม่อยากที่จะได้ยินซักเท่าไหร่
นักท่องเที่ยวที่ไม่ใช่วัยรุ่นแต่พูดคุยหยอกล้อกันด้วยความคะนองปาก
“เราเห็นพยาบาลตกภูชี้ฟ้าแล้ว เดี๋ยวได้ดูข่าวครูตกภูบ้าง”
แล้วก็มีเสียงหัวเราะกันสนุกสนาน
ครูเหรอ? ครูเนี่ยนะ เป็นครูได้ไงฟระเนี่ย (อันนี้ผมคิดในใจ)
แว่บนั้น ทำให้ผมนึกถึงบทความของพระไพศาล วิสาโลขึ้นมาทันที
“คนเราสามารถเอาเรื่องภัยพิบัติ โศกนาฏกรรมต่างๆ ไม่ว่าจะแผ่นดินไหว ตึกถล่ม สึนามิ
เราสามารถเอามาเล่าข่าวหรือพูดคุยกับเพื่อนอย่างสนุกสนานได้ทั้งวัน
แต่เราจะหงุดหงิด หดหู่ อารมณ์เสียทั้งวันถ้าตื่นขึ้นมาพบว่ารถตัวเองมีรอยข่วนแค่เล็บแมว”
ผมให้อภัยคน(ครู)เหล่านั้น แล้วก็เดินลงมาถ่ายภาพชื่นชมธรรมชาติต่อไป
แดดเริ่มจ้า แต่นักท่องเที่ยวยังอยู่ชื่นชมความงามไม่ถอยไปไหน
แดดเริ่มจ้า แต่นักท่องเที่ยวยังอยู่ชื่นชมความงามไม่ถอยไปไหน
ตรงนี้ผมไม่ได้ลงไป เพราะขาเริ่มสั่นจากการเดินขึ้นมา เลยเปิดโหมดประหยัดพลังงานสำหรับการเดินลง
ตรงนี้ผมไม่ได้ลงไป เพราะขาเริ่มสั่นจากการเดินขึ้นมา
เลยเปิดโหมดประหยัดพลังงานสำหรับการเดินลง
เลยเก็บบรรยากาศไปพลางๆ
เลยเก็บบรรยากาศไปพลางๆ
แสงแดดในยามเช้าบนยอดดอกหญ้า
แสงแดดในยามเช้าบนยอดดอกหญ้า
พระอาทิตย์ส่องฟ้า แต่พระจันทร์ยังไม่ยอมหลบไปไหน
พระอาทิตย์ส่องฟ้า แต่พระจันทร์ยังไม่ยอมหลบไปไหน
ลงจากภูชี้ฟ้าแล้วครับ ด้วยการนั่งรถรับจ้าง 20 บาท เช่นเคย จากนั้นก็ขับรถกลับเข้ามาทาง อ.ภูซาง พะเยา เพื่อเดินทางไปน่านทาง อ.ท่าวังผา แวะสะสมพลังงานที่ร้านก๋วยเตี๋ยวดู๋ดี๋ที่เชียงคำ ถูกตังค์และอร่อยลิ้นครับ (ธรรมดา 15 พิเศษ 20)
ลงจากภูชี้ฟ้าแล้วครับ ด้วยการนั่งรถรับจ้าง 20 บาท เช่นเคย
จากนั้นก็ขับรถกลับเข้ามาทาง อ.ภูซาง พะเยา เพื่อเดินทางไปน่านทาง อ.ท่าวังผา
แวะสะสมพลังงานที่ร้านก๋วยเตี๋ยวดู๋ดี๋ที่เชียงคำ
ถูกตังค์และอร่อยลิ้นครับ (ธรรมดา 15 พิเศษ 20)
ตั้งเข็มไปที่จังหวัดน่านแล้วครับ นี่เป็นระหว่างทาง เชียงคำ - ท่าวังผา
ตั้งเข็มไปที่จังหวัดน่านแล้วครับ
นี่เป็นระหว่างทาง เชียงคำ – ท่าวังผา
ระหว่างทาง เชียงคำ - ท่าวังผา ขับไปเรื่อยๆ
ระหว่างทาง เชียงคำ – ท่าวังผา ขับไปเรื่อยๆ
ระหว่างทาง เชียงคำ - ท่าวังผา ขับไปเรื่อยๆ
ระหว่างทาง เชียงคำ – ท่าวังผา ขับไปเรื่อยๆ
ระหว่างทาง เชียงคำ - ท่าวังผา ขับไปเรื่อยๆ
ระหว่างทาง เชียงคำ – ท่าวังผา ขับไปเรื่อยๆ
ระหว่างทาง เชียงคำ - ท่าวังผา ขับไปเรื่อยๆ
ระหว่างทาง เชียงคำ – ท่าวังผา ขับไปเรื่อยๆ
อยากบอกว่า น่าน เป็นจังหวัดที่สวยมากครับ อิจฉาคนจังหวัดนี้จัง พอถึงท่าวังผาจะมีแยกซ้ายไปปัว ขวาไปน่าน ผมเลือกเลี้ยวซ้ายด้วยเหตุผลเป้าหมายปลายทาง "ชมพูภูคา" (ทำไม คห.45 มาแบบบังเอิญขนาดนี้) กำลังจะไปวนอุทยานแห่งชาติดอยภูคาครับ
อยากบอกว่า น่าน เป็นจังหวัดที่สวยมากครับ อิจฉาคนจังหวัดนี้จัง
พอถึงท่าวังผาจะมีแยกซ้ายไปปัว ขวาไปน่าน
ผมเลือกเลี้ยวซ้ายด้วยเหตุผลเป้าหมายปลายทาง “ชมพูภูคา”
(ทำไม คห.45 มาแบบบังเอิญขนาดนี้)
กำลังจะไปวนอุทยานแห่งชาติดอยภูคาครับ
บนเส้นทางปัว-ดอยภูคา
บนเส้นทางปัว-ดอยภูคา
บนเส้นทางปัว-ดอยภูคา
บนเส้นทางปัว-ดอยภูคา
ขับมาตามถนนเส้นทางดอยภูคาไม่นานก็ถึงแล้ว ที่ทำการวนอุทยานแห่งชาติดอยภูคา
ขับมาตามถนนเส้นทางดอยภูคาไม่นานก็ถึงแล้ว
ที่ทำการวนอุทยานแห่งชาติดอยภูคา
55120
55120
ผมเห็นข้อดีของที่นี่ตั้งแต่เริ่มก็คือ บัตรผ่านประตู 1 ใบสามารถใช้ได้ 5 วัน ในขณะที่ที่อื่นๆใช้ได้แค่วันต่อวัน
ผมเห็นข้อดีของที่นี่ตั้งแต่เริ่มก็คือ บัตรผ่านประตู 1 ใบสามารถใช้ได้ 5 วัน
ในขณะที่ที่อื่นๆใช้ได้แค่วันต่อวัน
ที่พักมีทั้งเต๊นท์ บ้านเกวียน และบ้านพัก ราคาตั้งแต่ 300 จนถึง 2800 บาท สามารถจองได้ผ่านทาง http://www.dnp.go.th ผมเลือกบ้านเกวียนครับ คืนละ 300 บาท
ที่พักมีทั้งเต๊นท์ บ้านเกวียน และบ้านพัก ราคาตั้งแต่ 300 จนถึง 2800 บาท
สามารถจองได้ผ่านทาง http://www.dnp.go.th
ผมเลือกบ้านเกวียนครับ คืนละ 300 บาท
ด้านใน
ด้านใน
ห้องน้ำเป็นห้องน้ำรวมครับ มีเครื่องทำน้ำอุ่นแบบแก๊สที่อุทยานทั่วไปใช้กัน แต่ของห้องน้ำชายเครื่องทำน้ำอุ่นใช้ไม่ได้ ผมต้องแอบเนียนใช้ของห้องหญิงแทน
ห้องน้ำเป็นห้องน้ำรวมครับ มีเครื่องทำน้ำอุ่นแบบแก๊สที่อุทยานทั่วไปใช้กัน
แต่ของห้องน้ำชายเครื่องทำน้ำอุ่นใช้ไม่ได้
ผมต้องแอบเนียนใช้ของห้องหญิงแทน
เป็นกระท่อมครอบลงบนตัวเกวียนครับ (สังเกตล้อเกวียน)
เป็นกระท่อมครอบลงบนตัวเกวียนครับ (สังเกตล้อเกวียน)
ดอกไม้ตามเส้นทาง
ดอกไม้ตามเส้นทาง
ดอกไม้ตามเส้นทาง บางทีผมก็อยากเป็นนักพฤกษศาสตร์ แต่ไม่ได้เป็น เลยได้แต่ชื่นชมธรรมชาติในแบบคนทั่วไปเท่านั้น
ดอกไม้ตามเส้นทาง บางทีผมก็อยากเป็นนักพฤกษศาสตร์ แต่ไม่ได้เป็น เลยได้แต่ชื่นชมธรรมชาติในแบบคนทั่วไปเท่านั้น
พอโยนของเข้าบ้านเกวียนเสร็จก็บ่ายแก่ๆแล้ว เลยไปเดินชมอุทยานตามเส้นทางศึกษาธรรมชาติ
พอโยนของเข้าบ้านเกวียนเสร็จก็บ่ายแก่ๆแล้ว
เลยไปเดินชมอุทยานตามเส้นทางศึกษาธรรมชาติ
เนื่องจากมาแบบไม่ได้วางแผน เลยไม่มีอุปกรณ์สำหรับเดินป่า แต่ก็เดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ
เนื่องจากมาแบบไม่ได้วางแผน เลยไม่มีอุปกรณ์สำหรับเดินป่า
แต่ก็เดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ
เข้าใกล้ธรรมชาติมากขึ้น
เข้าใกล้ธรรมชาติมากขึ้น
เดินเข้าไปเรื่อยๆไปเจออะไรไม่รู้บนพื้น
เดินเข้าไปเรื่อยๆไปเจออะไรไม่รู้บนพื้น
เต็มไปหมด
เต็มไปหมด
มันคือกระโถนฤาษี (Himalayan Sapria) เดาว่าน่าจะคนละสายพันธุ์กับบัวผุดที่เขาสก เพราะขนาดเล็กกว่า แต่ก็เป็นพันธุ์ไม้หายากเช่นกัน
มันคือกระโถนฤาษี (Himalayan Sapria) เดาว่าน่าจะคนละสายพันธุ์กับบัวผุดที่เขาสก
เพราะขนาดเล็กกว่า แต่ก็เป็นพันธุ์ไม้หายากเช่นกัน
เดินต่อครับ
เดินต่อครับ
ตามทางเดิน
ตามทางเดิน
ตามทาง
ตามทาง
ตามทางราบบ้าง ขึ้น-ลงเนินบ้าง
ตามทางราบบ้าง ขึ้น-ลงเนินบ้าง
กลมกลืน สัตว์ พืช แมลง
กลมกลืน สัตว์ พืช แมลง
เพราะการขับรถยนต์เข้าถึง เลยลืมไปว่าที่นี่คือป่า กว่าจะรู้ตัวก็เห็นเจ้านี่แล้ว
เพราะการขับรถยนต์เข้าถึง เลยลืมไปว่าที่นี่คือป่า
กว่าจะรู้ตัวก็เห็นเจ้านี่แล้ว
กลับมาถึงที่พักตรวจดู เจอไปสองแผลที่บริจาคโลหิตให้ทาก มาถึงป่าจนได้
กลับมาถึงที่พักตรวจดู เจอไปสองแผลที่บริจาคโลหิตให้ทาก
มาถึงป่าจนได้
ขออนุญาตนะครับ อย่าหาไม่สุภาพนะ อยากให้ดูเผื่อคนที่ไม่เคยเจอ สาเหตุที่ไม่รู้ตัวตอนที่โดนกัด เพราะทากมันฉีดยาชาให้เราครับ พร้อมกับปล่อยสารต้านการแข็งตัวของเม็ดเลือด นั่นก็เพียงพอสำหรับให้เลือดเราไหลได้ตลอดคืน เพราะฉะนั้นถ้าเห็นคราบเลือดเก่าๆบนที่นอน ผ้าปูหรือผ้าห่มของอุทยานแห่งชาติ ก็อย่าได้แปลกใจครับ
ขออนุญาตนะครับ อย่าหาไม่สุภาพนะ อยากให้ดูเผื่อคนที่ไม่เคยเจอ
สาเหตุที่ไม่รู้ตัวตอนที่โดนกัด เพราะทากมันฉีดยาชาให้เราครับ
พร้อมกับปล่อยสารต้านการแข็งตัวของเม็ดเลือด
นั่นก็เพียงพอสำหรับให้เลือดเราไหลได้ตลอดคืน
เพราะฉะนั้นถ้าเห็นคราบเลือดเก่าๆบนที่นอน ผ้าปูหรือผ้าห่มของอุทยานแห่งชาติ
ก็อย่าได้แปลกใจครับ
จากบริเวณที่พัก
จากบริเวณที่พัก
อากาศตอนกลางคืน 10 องศา หนาวจนแข็งไปทั้งตัว ตื่นเช้ามาซดกาแฟ ข้อดีของที่นี่อีกแล้ว นักท่องเที่ยวสามารถชงกาแฟหรือเครื่องดื่มอื่นๆได้ตามอัธยาศัย โดยจะมีกล่องให้นักท่องเที่ยวหยอดตังค์สำหรับค่าเครื่องดื่ม ตามอัธยาศัยเช่นกัน
อากาศตอนกลางคืน 10 องศา หนาวจนแข็งไปทั้งตัว
ตื่นเช้ามาซดกาแฟ ข้อดีของที่นี่อีกแล้ว
นักท่องเที่ยวสามารถชงกาแฟหรือเครื่องดื่มอื่นๆได้ตามอัธยาศัย
โดยจะมีกล่องให้นักท่องเที่ยวหยอดตังค์สำหรับค่าเครื่องดื่ม
ตามอัธยาศัยเช่นกัน
ป้ายบอกทางหน้าอุทยาน
ป้ายบอกทางหน้าอุทยาน
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ จะมีดินถล่มมาเป็นระยะๆ แต่เส้นทางส่วนใหญ่ตื่นตาตื่นใจมาก
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ จะมีดินถล่มมาเป็นระยะๆ แต่เส้นทางส่วนใหญ่ตื่นตาตื่นใจมาก
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
ตามเส้นทางไปบ่อเกลือ
เริ่มออกเดินทางเพื่อไปที่ อ.บ่อเกลือ เพื่อภารกิจ "ขับรถเที่ยว" แต่ระยะทางยังอีกไกล เลยจัดเสบียงรองท้องก่อน เป็นฟาสต์ฟู้ดครับ ชื่อ "แซนด์วิชด่วน"
เริ่มออกเดินทางเพื่อไปที่ อ.บ่อเกลือ เพื่อภารกิจ “ขับรถเที่ยว”
แต่ระยะทางยังอีกไกล เลยจัดเสบียงรองท้องก่อน
เป็นฟาสต์ฟู้ดครับ ชื่อ “แซนด์วิชด่วน”
ถึงคราวเพื่อนร่วมโลกสละร่างกายเพื่อเป็นอาหารของผมบ้างแล้ว
ถึงคราวเพื่อนร่วมโลกสละร่างกายเพื่อเป็นอาหารของผมบ้างแล้ว
ของว่างรองท้องครับ
ของว่างรองท้องครับ
ของว่างรองท้องครับ
ของว่างรองท้องครับ
เดินทางต่อ
เดินทางต่อ
ขับผ่านบ่อเกลือมาถึงแยกที่ไป อ.สันติสุข เจอที่ทานอาหารเช้าแล้ว จัดการก๋วยเตี๋ยวไปสองชาม
ขับผ่านบ่อเกลือมาถึงแยกที่ไป อ.สันติสุข
เจอที่ทานอาหารเช้าแล้ว จัดการก๋วยเตี๋ยวไปสองชาม
ตรงที่กินก๋วยเตี๋ยว
ตรงที่กินก๋วยเตี๋ยว
วิวข้างทาง
วิวข้างทาง
เจอทางที่กำลังซ่อมด้วย
เจอทางที่กำลังซ่อมด้วย
มีถนนหลายช่วงที่เป็นซ้ายผาขวาเหว
มีถนนหลายช่วงที่เป็นซ้ายผาขวาเหว
ไม่น่ากลัวนะครับ
ไม่น่ากลัวนะครับ
กระท่อมในไร่ข้าวโพดที่ถูกเก็บเกี่ยวแล้ว ทำไมผมนึกถึง Farmville ก็ไม่รู้ สงสัยอยู่กะเฟซบุ๊คมากไปหน่อย
กระท่อมในไร่ข้าวโพดที่ถูกเก็บเกี่ยวแล้ว
ทำไมผมนึกถึง Farmville ก็ไม่รู้
สงสัยอยู่กะเฟซบุ๊คมากไปหน่อย
ผมพยายามนึกภาษาไทยที่ได้ความรู้สึกตื่นตาที่สุด แต่นึกไม่ออก
ผมพยายามนึกภาษาไทยที่ได้ความรู้สึกตื่นตาที่สุด
แต่นึกไม่ออก
บรรยากาศแบบนี้ทำให้ลืมเรื่องเวลาไปเลย
บรรยากาศแบบนี้ทำให้ลืมเรื่องเวลาไปเลย
เสียดายที่เวลาหมด ทำให้ต้องออกจากจังหวัดน่านเพื่อกลับ กทม. ผมเลือกเส้นทาง น่าน-แพร่-อุตรดิตถ์ และมาฝากท้องที่ร้านหมูเด้งที่เด่นชัย หมูเด้ง อร่อยมากครับ
เสียดายที่เวลาหมด ทำให้ต้องออกจากจังหวัดน่านเพื่อกลับ กทม.
ผมเลือกเส้นทาง น่าน-แพร่-อุตรดิตถ์ และมาฝากท้องที่ร้านหมูเด้งที่เด่นชัย
หมูเด้ง อร่อยมากครับ
ขับรถกลับกรุงเทพฯแบบสบายๆครับ ผ่านจังหวัดต่างๆ
ขับรถกลับกรุงเทพฯแบบสบายๆครับ
ผ่านจังหวัดต่างๆ
อำเภอต่างๆ
อำเภอต่างๆ
สิ่งที่แสดงอยู่แต่ละสี่แยกไฟแดง บอกให้เรารู้ว่าตอนนี้เราอยู่จังหวัดไหนของประเทศไทย
สิ่งที่แสดงอยู่แต่ละสี่แยกไฟแดง
บอกให้เรารู้ว่าตอนนี้เราอยู่จังหวัดไหนของประเทศไทย

 

 

กลับถึงกรุงเทพฯด้วยความอ่อนล้าของร่างกายแต่หัวใจเปี่ยมด้วยพลังและความสุขครับ
ผมเดินทางด้วยการมีเพียงเป้าหมาย แต่ไร้ซึ่งการวางแผน
แม้กระทั่งบางทีพอย้อนกลับไปดู ได้แต่อุทานในใจว่า

“บ้าไปแล้ว”

ผมหวังว่าจะเป็นตัวอย่างให้เพื่อนๆที่คิดว่าอยากหาโอกาสไปเที่ยวที่นั่นที่นี่จัง
โอกาสมีกับเราตลอดเวลาครับ

ขอบคุณเพื่อนสมาชิกทุกท่านที่แวะชมนะครับ

ใส่ความเห็น